HULYO VEINTE DOS: ANG RESULTA

Sabi sa'kin ni kuya medical staff, mga bandang ala-cinco ng hapon nang parehong araw kung kailan isinagawa ang barium enema sa'kin ay puwede kong makuha ang resulta.

Ngunit dahil masyado namang hapon iyon, minabuti ko na lang na sa susunod na araw na lang.

Matapos kong gawin ang aking report sa araw na ito, tumalilis ako papuntang St. Luke's Medical Center. Mga higit isang oras pa ang aking binuno makarating lang sa ospital. 

Nang sa wakas ay makapasok ako sa Radiology ng ospital, ibinigay ko ang aking receipt form. Kaunti na lang ang mga tao sa lugar dahil pasado ala-seis na rin ng gabi. Ngunit medyo naghintay pa ako ng ilang minuto dahil may mga nauna na rin sa'kin na kumukuha ng kanilang resulta at masusi ring sinusuri ng isang staff ang bawat resulta. 

Nabahala ako sa maaaring naging resulta ng prosesong isinagawa sa'kin. Kung anu-ano tuloy ang pumasok sa isip ko. Pa'no na lang kung may kakaibang nakita sa x-ray? Pa'no kung may deperensiya nga ang aking bituka? Pa'no kung kailangan ko ng gamutan?

Sa wakas, tinawag ng staff ang aking pangalan. Akala ko ay may mga imaheng ibibigay sa'kin bilang resulta ng barium enema. Bagkus, isang puting papel lang ang hawak ng staff. Tinupi niya ito matapos masuri na tama ang nakapangalan sa resulta at isinilid sa puting sobre. Iniabot niya iyon sa'kin. Bumalik ako mula sa pagkakaupo para malaman ang resulta.

Salamat po Diyos ko!

Hanggang sa mga oras na ito, mula nang isagawa ng barium enema sa'kin, hindi ko na nararamdamang humihilab at naririnig na kumukulo ang aking tiyan. Naisip ko pa nga, parang nakatulong pa ang pagpasok sa'kin ng likido dahil parang kasabay nito'y nalinis din ang aking intestine.

Natapos din sa ika-pitong araw ang lahat.